Ik ontdek langzaam maar zeker een verschil in mijn schrijfstijl van de laatste tijd en in die van een paar jaar geleden.

Steeds vaker zorgt de veranderde Camper leefstijl en de daardoor veranderde omstandigheden voor een confrontatie met mezelf,

waar ik meestal uit tevoorschijn kom als de brave borst die ik nooit wilde wezen.

Neem nou gewoon de 'vrijheid' die nieuwe camperaars bijna allemaal blijkbaar zo hard nodig hebben.

Echt een uitdrukking van de laatste jaren.

Ik weet niet van welke leeftijdsgroep u bent maar ik ben van 1950 en heb altijd vrijheid gehad om te doen en laten wat ik wilde,

mits ik me hield aan de gangbare normen en waarden.

Ik heb in mijn tienerjaren ook geprobeerd die normen te veranderen door vreedzaam te protesteren samen met gelijk gezindten.

Waarom hebben al die mensen die nu een Camper kopen voor hun vrijheid, dan niet die vrijheid gehad? die ik wel had en nog steeds heb.

Vreemd, ik geloof dat deze vrijheidskreet één grote mindfuck is.

Houd toch op met lullen over vrijheid, dat is een slecht excuus aan de buitenwereld om een Camper te kopen.

Die mensen die "vrijheid" roeptoeteren willen zo, waarschijnlijk voor zich zelf, een excuus creëren om veel geld uit te geven om een Camper te kopen.

Zeg toch gewoon waar het op staat:.

" Ik wil een Camper, zo veel makkelijker als een Caravan of tent, om even of langere tijd weg te gaan.

Ik kan het betalen dus waarom niet."

Klaar …. en uitgelegd, aan iedereen die dit wil weten.

Dan nog de opeens ontstane hausse om in een Camper te gaan wonen.

Het toppunt van 'vrijheid'.

Ook zo'n gelul.

Het summum van goedkoper leven als in een huis wordt bedoeld, met als verschil dat je je bed ( geen Auping in een Camper hoor) ergens anders kan parkeren om de zoveel tijd.

Wacht de wintermaanden maar af, zeg ik vaak tegen enthousiaste nieuwelingen die in een oude camper of zelf ingericht busje zijn gaan wonen.

Kijk als je jong bent en je moet er in wonen vanwege de kosten van een kamer of huis,

of zelfs de totale onbereikbaarheid om daarvoor in aanmerking te komen "okay" waardeloos voor je, maar begrijpelijk.

(Gevolg van een schandalige discriminatie, vreemdelingen eerst, maar zo is het in de Woke politiek nou eenmaal gegroeid, en het wordt geaccepteerd door de zwijgende meerderheid.)

Maar als oudere mensen switchen van een woning naar een kampeerauto, en er fulltime in gaan wonen met de smoes "vrijheid"....haha verkeerd antwoord.

Vaak stille armoede.

Geeft niet, maar kom er voor uit.

Maar…..ja hoor daar is de “maar” weer.

Het kan ook zo maar zijn dat ze hun hele leven aan een geestelijke leiband gezeten hebben en nu nog even het 'Route 66' gevoel willen meemaken.

Dan wel niet op een motorfiets maar wat luxer.

Jezus wat erg zeg.

Al je goede gezonde jaren verpest, en waarom?

Om te eindigen als zwerver? In een Kampeerauto?

Doodgaan op een dun matrasje met uitzicht op een weiland?

Ik wed dat veel mensen zover niet doordenken.

Overwinteraars zijn meestal niet de jongste meer.

Ik heb in mijn leven de ellende van anderen (buiten Nederland) al vaak mee gemaakt.

De nieuwe weduwe of weduwnaar proberen te helpen waar het kon met de taal en de regeltjes.

Heus die smartphone brengt geen troost ofschoon hij wel makkelijk is om te helpen het stoffelijk overschot van iemand (u) helpen te verwijderen uit de Camper, voor begrafenis of crematie.

Tip: Geef uw partner de pincode van uw telefoon!

Ook al meegemaakt dat de achterblijvers die gewoon niet weten.

En dan bent u er niet meer.

Hopelijk een leuk mens geweest voor de maatschappij. Over de dode niets dan goeds.

Maar... Uw partner is er misschien nog wel, en wat dan?

U wilde zo graag in een Camper wonen maar uw levensmaatje? blijft die in de Camper wonen?

Wc legen, water pakken, vuil water weggooien, gas regelen etc.

Heeft die een rijbewijs? Om in die Camper te rijden?

Vindt die de "fake vrijheid" om in een vervoermiddel te slapen en te vertoeven nog zo belangrijk?

of wordt het voor hem/haar een zoektocht naar meer geborgenheid en eindelijk rust. Die u zonodig “vrijheid” moest noemen.

Dit alles wordt nooit genoemd bij alle juichende verhalen over het wonen in een Camper, die er over internet gaan

Denk er eens over na.

Het is de bittere waarheid.

Resumerend;

Je hoort bijna nooit verhalen over zoiets als doodgaan in een Kampeerauto omdat er nog steeds een taboe over hangt.

Toch gebeuren deze mini rampen in de echte wereld wel regelmatig.

Ik weet het zeker want ik was er een paar keer bij.

Dus haal die kop uit het zand en praat er eens over in alle "vrijheid".

Groet Abram

Ik wil meer lezen en terug naar het Prikbord

Groet Abram